คำปฏิญาณของลูกเสือ  เป็นคำมั่นสัญญาที่ลูกเสือให้ไว้แก่ผู้บังคับบัญชา  ในขณะที่ยืนอยู่ต่อหน้าแถว  หรือเนื่องในพิธีการ   เป็นหลักสากลซึ่งลูกเสือทุกประเทศปฏิบัติเช่นเดียวกันหมด  ลูกเสือจะเป็นพลเมืองดีของชาติบ้านเมืองได้  โดยอาศัยหลักคำปฏิญาณเป็นอุดมการณ์นำไปปฏิบัติในชีวิต

คำปฏิญาณของลูกเสือ  เป็นถ้อยคำที่กล่าวออกมาด้วยความจริงใจ  เพื่อเป็นหลักสำหรับให้ลูกเสือได้ยึดถือปฏิบัติในสิ่งที่ดีและถูกต้อง

คำปฏิญาณของลูกเสือ  ไม่มีคำว่า “อย่า” หรือ “ต้อง” คือไม่มีการห้ามหรือบังคับแต่เป็นคำปฏิญาณหรือคำมั่นสัญญาที่ลูกเสือและผู้บังคับบัญชาได้กล่าวรับรองด้วยเกียรติของตนเอง และด้วยความสมัครใจ

คำปฏิญาณของลูกเสือมี ๓  ข้อ  ในพิธีเข้าประจำกองหรือพิธีการทางลูกเสือ  ลูกเสือต้องกล่าวคำปฏิญาณตน   ดังต่อไปนี้

ข้อ ๑  ข้าจะจงรักภักดีต่อชาติ  ศาสนา  พระมหากษัตริย์

ข้อ ๒  ข้าจะช่วยเหลือผู้อื่นทุกเมื่อ

ข้อ ๓  ข้าจะปฏิบัติตามกฎของลูกเสือ

ชาติ  หมายถึง  กลุ่มชนที่มีความรู้สึกในเรื่องเชื้อชาติ  ศาสนา  ประวัติศาสตร์  ความเป็นมา ขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรมอย่างเดียวกัน  หรืออยู่ในการปกครองของรัฐบาลเดียวกัน  ดังนั้น  ลูกเสือควรปฏิบัติดังต่อไปนี้ ประพฤติตนเป็นพลเมืองดี  หมั่นศึกษาหาความรู้ใส่ตัว  เคารพเชื่อฟัง  ปฏิบัติตามคำสั่งและคำแนะนพของรัฐบาล  ไม่ประพฤติผิดต่อขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรมและกฎหมายบ้านเมือง เป็นผู้ประกอบอาชีพสุจริต  สร้างความก้าวหน้าแก่ชาติ  เป็นผู้เสียสละ  พลีเลือดเนื้อและชีวิต  รับใช้ชาติด้วยความกล้าหาญ  เด็ดเดี่ยว   ต่อสู้รักษาเอกราชของชาติไว้ในเมื่อมีศัตรูมารุกราน

ศาสนา  เป็นเครื่องเหนี่ยวรั้งจิตใจแลสั่งสอนให้คนรู้ดีรู้ชอบ  ละเว้นความชั่ว ไม่เบียดเบียนกัน  ให้ประพฤติแต่ความดี และประพฤติชอบด้วยกาย  วาจา ใจ  ลูกเสือจึงต้องเคารพและปฏิบัติต่อศาสนาดังนี้   ปฏิบัติกิจกรรมทางศาสนา ตามจารีตประเพณีที่ตนนับถือด้วยใจบริสุทธิ์  เคารพสักการะเชื่อฟัง  และปฏิบัติตามคำสอนของศาสนาที่ตนนับถือ  ประพฤติชอบด้วยกาย วาจา ใจ  โดยไม่แสดงอาการลบหลู่ศาสนาอื่น    ละเว้นการประพฤติชั่ว กระทำแต่ความดี หาโอกาสทำบุญตักบาตร  และเข้าร่วมพิธีกรรมทางศาสนาตามเวลาหรือโอกาสอันควรในวันสำคัญทางศาสนา เช่น วันมาฆบูชา        วันวิสาขบูชา    และในวันธรรมสวนะ  (วันพระ)

พระมหากษัตริย์   ทรงเป็นประมุขของชาติ  ทรงเป็นอัครศาสนูปถัมภก  เป็นพระบรมราชนูปถัมภ์ของคณะลูกเสือแห่งชาติ  ทรงเป็นจอมทัพไทย  และเป็นมิ่งขวัญของปวงชนชาวไทย  ลูกเสือต้องปฏิบัติดังนี้  ลูกเสือต้องถวายความเคารพสักการะต่อพระมหากษัตริย์และ        พระบรมฉายาลักษ์  ไม่แสดงกิริยาวาจาอันเป็นการลบหลู่ดูหมิ่น ไม่กระทำการใด ๆ ที่จะเป็นการกระทบกระเทือนเสื่อมเสียพระเกียรติคุณทั้งป้องกันมิให้ตนอื่นกระทำเช่นนั้นด้วย          ยอมเสียสละเลือดเนื้อถวายเป็นราชพลีได้

ลูกเสือเป็นผู้มีใจโอบอ้อมอารี  มีความเมตตากรุณาต่อสัตว์  ต่อเพื่อนและต่อผู้อื่นเสมือนหนึ่งเป็นญาติพี่น้องกัน  ยอมเสียสละความสุขส่วนตัวบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อสาธารณชน    ช่วยเหลือผู้อื่นเมื่อมีภัย  โดยเฉพาะเด็ก ผู้หญิง  คนชรา  และผู้ที่อ่อนแอกว่า

คำปฏิญาณและกฎของลูกเสือเป็นข้อปฏิบัติของลูกเสือ  ซึ่งเป็นหลักยึดเหนี่ยวให้ลูกเสือปฏิบัติแต่สิ่งที่ดีงาม   กฎของลูกเสือ  ๑๐ ข้อ  เป็นหลักสากลที่ลูกเสือทุกประเทศปฏิบัติ กฎของลูกเสือเป็นอุดมการณ์  และแนวนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

กฎหมายถึงข้อกำหนดหรือกฎเกณฑ์ที่ถูกตั้งขึ้น  เพื่อให้นำไปประพฤติปฏิบัติตามซึ่งเป็นการฝึกสร้างให้มีนิสัยที่ดี   สมกับเป็นพลเมืองดีของชาติต่อไป

คนเราทุกคนต้องอยู่รวมกันในสังคม  และอยู่เป็นหมู่คณะตั้งแต่ระดับเล็ก คือ  ครอบครัว จนถึงระดับใหญ่ คือประเทศชาติ  จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นยิ่งที่จะต้องมีกฎเกณฑ์ ระเบียบ ข้อบังคับให้คนในสังคมนั้น ๆ ได้ยึดถือปฏิบัติกันอย่างเคร่งครัดถูกต้องและสม่ำเสมอ ถ้าทุกคนที่อยู่ร่วมกันได้ปฏิบัติตามระเบียบวินัยที่สังคมวางไว้  ก็จะนำมาซึ่งความสงบสุข  ความเจริญก้าวหน้า  ความมั่นคง  และความปลอดภัย

ลูกเสือก็เช่นเดียวกันจะต้องปฏิบัติตนตามกฎระเบียบที่ถูกตั้งขึ้น เพื่อให้ได้ชื่อว่าเป็นคนดี มีระเบียบวินัย  ด้วยเหตุผลดังกล่าว คณะลูกเสือแห่งชาติจึงได้กำหนดกฎของลูกเสือไว้ ๑๐ ข้อ เพื่อให้ลูกเสือยึดถือและปฏิบัติตามได้อย่างถูกต้อง

ลูกเสือเป็นผู้ที่มีเกียรติ  มีความจริงใจและเป็นที่ไว้วางใจของผู้อื่น  เมื่อพูดหรือกล่าวสิ่งใดออกมาแล้วสามารถที่จะเชื่อถือได้และเป็นผู้ที่รักษาสัจจะ  และปฏิบัติตามคำพูดเสมอ เมื่อได้รับมอบหมายสิ่งใดก็ต้องทำสิ่งนั้นให้เสร็จเรียบร้อยด้วยความตั้งใจจริง ให้สมกับคติพจน์ที่ว่า   “เสียชีพอย่าเสียสัตย์”

ลูกเสือจะต้องเป็นผู้ที่มีความซื่อสัตย์   ซื่อตรงต่อองค์พระมหากษัตริย์  เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญเกี่ยวกับความสามัคคีของคนในชาติ ส่งเสริมความเป็นเอกราชของชาติ  ความจงรักภักดีจึงเป็นหน้าที่สำคัญของลูกเสือ  ในฐานะที่เป็นพลเมืองดี  และเป็นกำลังของชาติบ้านเมือง  ยอมสละชีวิตเลือดเนื้อ  เพื่อประเทศชาติได้เมื่อถึงคราวจำเป็นที่จะต้องปกป้องสถาบันทั้ง ๓ นี้ให้ดำรงอยู่ตลอดไป นอกจากนี้ลูกเสือต้องมีความกตัญญูกตเวทีต่อผู้มีพระคุณ คือ  รู้จักบุญคุณ  และตอบแทนผู้มีพระคุณแก่ตน  เช่น  บิดา มารดา  ครูอาจารย์  เป็นต้น

ลูกเสือต้องกระทำตนให้เป็นประโยชน์  เป็นผู้ที่มีความขยันขันแข็งในการงานและช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความจริงใจเมื่อมีโอกาส  โดยไม่หวังผลตอบแทนใด ๆ  ทั้งสิ้น เช่น ช่วยเหลือให้ผู้อื่นพ้นทุกข์พ้นภัย   ช่วยพัฒนาชุมชนให้มีความเจริญหน้า ช่วยทำความสะอาดวัด  ตลาด  โรงเรียน สถานีอนามัย หรือทำหน้าที่เป็นผู้บริการให้ความสะดวกแก่คนทั่วไป ที่อาศัยอยู่ในชุมชนนั้น ๆ เป็นต้น

ลูกเสือเป็นเพื่อนกับคนทั่วไป  และไม่เป็นศัตรูกับผู้ใด  นอกจากนั้นลูกเสือยังเป็นผู้ที่มีจิตใจโอบอ้อมอารีเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กับคนทุกคนและถือว่าทุกคนเป็นเสมือนญาติสนิทโดยไม่คำนึงถึงประเทศ และเชื้อชาติ  ศาสนา  และชนชั้นวรรณะ เมื่อลูกเสือพบปะกันก็ทักทายกัน ให้ความช่วยเหลือกันฉันมิตร  ถ้าพบปะผู้ใหญ่ก็ทักทายโดยการยกมือไหว้หรือทำความเคารพ

ลูกเสือต้องเป็นผู้ที่มีความสภาพเรียบร้อยในเรื่องการแต่งกาย  ความประพฤติ  ตลอดจนกิริยาวาจาท่าทางต่าง ๆ มีความอ่อนน้อมอ่อนโยน  และมีสัมมาคารวะต่อบุคคลทั่วไป ไม่ยกตนข่มท่าน  และที่สำคัญลูกเสือต้องเป็นผู้ที่มีความเกรงใจ ซึ่งเป็นลักษณะสำคัญอย่างหนึ่งของคนไทย

ลูกเสือเป็นผู้ที่มีความโอบอ้อมอารี  มีใจเมตตากรุณา รักสัตว์  สงสารสัตว์  ไม่รังแกหรือทรมานสัตว์  ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเมื่อสัตว์ได้รับความลำบาก  หรืออดอยากก็ควรช่วยเหลือ  โดยการนำมาเลี้ยงดูหรือให้อาหารแก่สัตว์  จึงจะได้ชื่อว่าเป็นผู้มีความเมตตากรุณาอย่างแท้จริง

ลูกเสือต้องอยู่ในโอวาทและเชื่อฟังคำสั่งสอนของบิดามารดา  ครูอาจารย์  ตลอดจนผู้บังคับบัญชาด้วยความเคารพและปฏิบัติตามด้วยความเต็มใจ  ซึ่งเป็นขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมของคนไทยที่ได้ปฏิบัติต่อเนื่องกันมา  เพราะถือว่าผู้ใหญ่เป็นผู้ที่มีความรู้ และมีประสบการณ์ก่อนลูกเสืออาจเสนอความคิดหรือข้อคิดเห็นออกมาก็ได้  ถ้าเห็นว่าบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง  เมื่อลูกเสือมีเหตุผลที่สมควรและสามารถชี้แจงให้เข้าใจได้

ลูกเสือต้องเป็นผู้ที่ยิ้มแย้มแจ่มใส  สนุกสนานร่าเริงอยู่เสมอ  ถึงแม้ว่าจะตกอยู่ในความยากลำบากปานใดก็ตาม ลูกเสือต้องไม่แสดงอาการย่อท้อออกมาให้เห็น  แต่จะต้องพยายามต่อสู้กับอุปสรรคและขจัดปัญหาต่าง ๆ ให้หมดสิ้นไป

กเสือเป็นผู้ที่รู้จักประหยัดทรัพย์  รู้คุณค่าของเงิน  รู้จักเก็บหอมรอมริบ  ไม่ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย  โดยเปล่าประโยชน์  และไม่เบียดเบียนผู้อื่นให้เดือดร้อน  ที่สำคัญคือ เป็นผู้ที่รู้จักประมาณตนจึงจะทำให้ลูกเสือมีความเป็นอยู่ที่สุขสบายและมีความสุข

ลูกเสือต้องเป็นผู้ที่กระทำแต่ความดี ละเว้นความชั่ว  ซึ่งประกอบด้วยกายสุจริต  วาจาสุจริต  และมีจิตใจโอบอ้อมอารี  ไม่อาฆาตพยาบาทผู้อื่น  เช่น  ละเว้นจากการฆ่าสัตว์  เว้นจากการพูดคำหยาบ  เว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ  ไม่ลักขโมยของผู้อื่น ไม่คิดปองร้าย  เป็นต้น  ลูกเสือจะต้องประพฤติตนอยู่ในศีลธรรมและประเพณีที่ดีงาม มีความสะอาดต่อบาปและเกรงกลัวต่อความชั่ว  มีสติเหนี่ยวรั้งไม่ยอมทำสิ่งผิด

ขอบคุณ : ไม่ปรากฎชื่อผู้เขียน
แหล่งที่มาที่มา : https://docs.google.com/

Loading